Najgroźniejsze choroby i patogeny truskawek w nadchodzącym sezonie
Już na samym wstępie dr Aneta Chałańska podkreślała rosnące znaczenie werticiliozy truskawki. Może ona powodować liczne szkody. W części nadziemnej duże szkody powoduje antraknoza i mączniak prawdziwy, a wciąż groźną chorobą pozostaje szara pleśń. Następnie nieco dokładniej omówiła poszczególne patogeny, które dość powszechnie występują na plantacjach, a więc spodziewać się ich pojawienia można także i w nadchodzącym sezonie.
Verticillium dahliae jest groźnym patogenem mi.in. z uwagi na to, że jest niemożliwy do zwalczenia na już istniejącej plantacji. Grzyby z rodzaju Fusarium mogą pojawiać się na plantacji np. z sadzonkami. Gdy występują bez towarzyszących patogenów, można sobie z nim poradzić dzięki możliwościom zwalczania chemicznego i mikrobiologicznego. Liczy się tutaj szybkość reakcji – im szybciej stwierdzimy fuzariozę, tym lepiej możemy ograniczyć jej negatywne skutki. Z czasem, niestety, problem jedynie przybiera na sile.
Zgnilizna korony i korzeni truskawki, powodowana przez Phytophthora cactorum, to dość często występująca choroba odglebowa porażająca rośliny na plantacjach. Może być zwalczana przy pomocy metalaksylu i fluopyramu, a także miedzią o działaniu wgłębnym. Dlatego dr Aneta Chałańska informowała o doświadczeniach z produktami miedziowymi realizowanymi w dwóch sezonach. Zarówno zastosowanie Cuperdem jak i IonBlue dało dobre rezultaty w ograniczaniu fytoftorozy w doświadczeniach ścisłych. Produkty te nie są jednak środkami ochrony roślin – zbyt późne ich podanie nie pozwoli osiągnąć pełnego efektu ich działania. Produktów na bazie miedzi nie warto stosować łącznie z kwasami humusowymi lub z produktami pobudzającymi system korzeniowy. Zalecany jest odstęp między aplikacjami tych produktów, a nawozów miedziowych. Stymulatory powinno stosować się w drugiej kolejności.
Nowe zagrożenia truskawek
Jak w Strachowie informowała dr Aneta Chałańska, rośnie znaczenie stwierdzanego od kilku lat patogenu – Pestalotiopsis clavispora. Dodatkowo, Truncatella laurocerasi występuje dość często w zestawie z uprzednio wymienionym. Jednak w 2024 roku zdarzało się także, że grzyby Truncatella sp. występowały samodzielnie. Niepokoi dość powszechne pojawianie się czarnej zgnilizny korzeni – bywa ono wywoływane przez kompleksy patogenów, nawet na stanowiskach, gdzie wcześniej nie było truskawki. Ten problem w połączeniu z dużym nasileniem korzeniaków w glebie może powodować poważne problemy z uzyskaniem zadowalających efektów w ograniczaniu objawów chorób odglebowych.
Objawy niektórych chorób mogą łudząco przypominać zupełnie odmienne zagrożenia. Właściwa diagnostyka jest kluczem do sformułowania skutecznej strategii zwalczania problemu – mówiła w Strachowie dr Aneta Chałańska.
Zagrożenia o rosnącym znaczeniu
W gronie patogenów o rosnącym znaczeniu prelegentka wymieniła Pilidium Iythri oraz grzyby z rzędu Diaporthales (Gnomonia comari oraz Phomopsis sp.). Objawy ich występowania najpierw widoczne są na liściach, ale z czasem mogą zagrozić całym roślinom. Jeszcze 10 lat temu nie miały one znaczenia gospodarczego w Polsce, choć problem był rozpoznany. Dzisiaj jednak są coraz częściej izolowane z objawami zamierania liści. Być może nowe odmiany truskawek są na nie bardziej podatne? To jednak tylko hipoteza.
Które odmiany wykazują zwiększoną podatność na choroby odglebowe?
Założenie, o którym mowa w poprzednim akapicie przyczyniło się do próby uporządkowania wyników analiz uzyskiwanych na przestrzeni lat, aby stały się podstawą do wskazania podatności poszczególnych odmian na szczególnie groźne w Polsce choroby odglebowe. Na podstawie losowych 200 prób stwierdzono, że najczęściej z objawami porażenia przez czynniki chorobotwórcze obecne w glebie trafiały do laboratorium odmiany najpowszechniej uprawiane – to dziwić nie może. Z analizy tych prób wyłonił się jednak pewien obraz. Zestawienie udziału procentowego odmian truskawki pochodzących z upraw towarowych, ze stwierdzonymi patogenami chorób odglebowych prezentuje poniższa grafika:
